ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΜΕΣΩ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ!

 

 

 

 Έρευνα Αγοράς: Από τη Λήψη Αποφάσεων στη Βιομηχανική Κατασκοπεία

Η έρευνα αγοράς είναι η συστηματική διαδικασία συλλογής, ανάλυσης και ερμηνείας πληροφοριών για μια αγορά-στόχο (καταναλωτές, ανταγωνιστές, προϊόντα). Στόχος της είναι η λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων, ο εντοπισμός ευκαιριών και η μείωση του επιχειρηματικού ρίσκου. Ωστόσο, ένας έμπειρος «βιομηχανικός κατάσκοπος» μπορεί να αντλήσει πολύτιμες πληροφορίες για τον ανταγωνισμό χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους.

Μεθοδολογία Έρευνας

1. Ποσοτική Έρευνα: Εστιάζει στις μετρήσεις («πόσο» και «πόσο συχνά») και χρησιμοποιείται όταν οι στόχοι είναι ξεκάθαρα ορισμένοι και απαιτούνται στατιστικά δεδομένα.
2. Ποιοτική Έρευνα: Εμβαθύνει στο «γιατί» και το «πώς» των καταναλωτικών κινήτρων.
3. Μικτή Έρευνα: Συνδυάζει ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για μια σφαιρική εικόνα.

3. 
   

Η Έρευνα Αγοράς ως Εργαλείο Ανταγωνισμού

Μέσω της κατανόησης των πελατών (ανάγκες, συμπεριφορές, κίνητρα), μπορεί κανείς να αποκρυπτογραφήσει τον τρόπο λειτουργίας μιας αντίπαλης εταιρείας. Αναλύοντας το πώς φέρονται οι πελάτες του ανταγωνιστή και ενσωματώνοντας τα ευρήματα μέσω λογικών ζεύξεων, ο ερευνητής κατανοεί τη στρατηγική του αντιπάλου. Η έρευνα δεν μελετά μόνο τις υπάρχουσες συνήθειες ή τις ανεκπλήρωτες ανάγκες, αλλά μπορεί ακόμη και να «δημιουργήσει» νέες ανάγκες στο κοινό.

Η Διαδικασία Συλλογής Στοιχείων

Η έρευνα ξεκινά με την αναγνώριση και τη διατύπωση του προβλήματος, μελετώντας το περιβάλλον μέσω δύο τύπων δεδομένων:

• Δευτερογενή Στοιχεία: Πληροφορίες που έχουν ήδη συλλεχθεί από άλλους ερευνητές για διαφορετικούς σκοπούς (π.χ. δημοσιευμένες μελέτες, στατιστικές).
• Πρωτογενή Στοιχεία: Πληροφορίες που συλλέγονται για πρώτη φορά από τον ίδιο τον ερευνητή, ειδικά για τη συγκεκριμένη έρευνα.

• 
  

Ανάλυση και Συμπεράσματα

Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει την καταγραφή, κωδικοποίηση και επαλήθευση των στοιχείων, δίνοντας απαντήσεις στα ερωτήματα: «ποιος», «πού», «πότε», «τι» και «πώς».

Για τις επιχειρήσεις με περιορισμένο προϋπολογισμό, οι έρευνες μικρής κλίμακας και οι ομάδες εστίασης (focus groups) αποτελούν τρόπους χαμηλού κόστους για τη συλλογή κρίσιμων πληροφοριών από υφιστάμενους ή δυνητικούς πελάτες και χορηγούς.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

---

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΜΒΟΛΟ

 

 «Ένα σύμβολο αντιπροσωπεύει μια πράξη, ένα πρόσωπο ή μια ιδέα. Σύμβολο μπορεί να είναι ένας όρος, ένα όνομα, μια λέξη, μια εικόνα ή μια έννοια, στοιχεία που μπορεί να μας είναι προσιτά στην καθημερινή ζωή, αλλά φέρουν σημασίες οι οποίες προστίθενται στο συμβατικό, εμφανές νόημά τους και χρήζουν αποκωδικοποίησης – όπως, για παράδειγμα, η ζωή και το έργο ενός ανθρώπου.

Το σύμβολο υποδηλώνει κάτι αόριστο, άγνωστο ή απόκρυφο· όσο πιο μυστηριώδες είναι, τόσο πιο συμβολικό φαντάζει στον νου μας. Οι θρησκείες χρησιμοποιούν τη συμβολική γλώσσα και εκφράζονται μέσω εικόνων, καθώς ο άνθρωπος δημιουργεί σύμβολα εντελώς ασυνείδητα και αυθόρμητα.

Κάθε άτομο διαθέτει μια προσωπική ιστορία, έναν "Συμβολικό Μύθο", ο οποίος νοηματοδοτεί και εκφράζει θεμελιώδεις φαντασιώσεις και πρωταρχικές εμπειρίες, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτές μεταφράστηκαν και εξελίχθηκαν στην ενήλικη ζωή. Η συγκρότηση της προσωπικότητας ξεκινά από τους παιδικούς συμβολισμούς που φέρει ο καθένας μέσα του. Ο "Προσωπικός Μύθος" μπορεί να είναι ένα παραμύθι, μια ιστορία ή ένας μύθος που διαβάστηκε στην παιδική ηλικία και με τον οποίο το άτομο ταυτίζεται στην ενήλικη ζωή του.

Σύμφωνα με τον Γιούνγκ, τα αρχέτυπα αποτελούν εκδηλώσεις του συλλογικού ασυνειδήτου – μια πανανθρώπινη κληρονομιά που συνδέει το άτομο όχι μόνο με το παρελθόν, αλλά και με το παρόν, σηματοδοτώντας το μέλλον. Είναι προδιαθέσεις δράσης, τα "καλούπια" μέσα στα οποία χύνονται συγκεκριμένες εικόνες από τις εμπειρίες της ζωής· μπορούμε να τα ονομάσουμε και "διερχόμενα σύμβολα".

Κανένας λόγος δεν μπορεί να φτάσει το βάθος του Συμβόλου. Μέσω των συμβόλων –γεωμετρικών, ζωομορφικών ή λογοτεχνικών– οι πρόγονοί μας διατήρησαν την παράδοση ζωντανή και καθαρή μέχρι σήμερα. Πρόκειται για τη "Συμβολική Γραφή", μια μυστηριώδη γλώσσα που έλκει την καταγωγή της από την προϊστορική περίοδο.

Ο συμβολισμός υποδηλώνει την ύπαρξη μιας παγκόσμιας γλώσσας και γραφής, κατανοητής από κάθε άνθρωπο. Ακόμα και σήμερα, τα ισχύοντα σύμβολα μπορούν να θεωρηθούν μια Μυστική και Καθολική Γλώσσα. Τα σύμβολα λειτουργούν ως ένα είδος συμπυκνώματος και αντιπροσωπεύουν την ουσία ενός συνόλου ιδεών, απευθύνοντας το μήνυμά τους σε ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών και χρονικών περιόδων.»

«Μια εμβληματική φράση από έναν οραματιστή ηγέτη των πολιτικών δικαιωμάτων μπορεί να συμπυκνώσει όλη την πεμπτουσία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κράτους Δικαίου – ενός κράτους που οφείλει να αγκαλιάζει ισότιμα όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Αυτό αποτελεί τον προσωπικό συμβολισμό των μεγάλων ηγετών στην πολιτική διαδρομή της ιστορίας.

Για παράδειγμα, ένας λόγος-σύμβολο που αναλύει το όραμα για την πραγμάτωση της ουσιαστικής ισότητας στην κοινωνία, μπορεί να μετατραπεί σε ύμνο κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, αλλά και σε ωδή για την ειρήνη, την αγάπη και την αρμονική συνύπαρξη. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των κεντρικών ηγετικών μορφών.

Από τη μία πλευρά, η στάση ζωής και το πολυσήμαντο έργο ενός ηγέτη, η πίστη στις αρχές του και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων για τους συμπολίτες του, συνθέτουν τον συμβολισμό ενός ηγέτη της "δεξιάς" (με την έννοια της προσήλωσης στις θεσμικές αξίες). Από την άλλη, η κατάκτηση της φυλετικής και κοινωνικής ισότητας, η διασφάλιση της ελευθερίας των επιλογών και η κατάρριψη των στερεοτύπων και των τειχών που χωρίζουν τους ανθρώπους, αποτελούν τον συμβολικό λόγο ενός "αριστερού" ηγέτη.

Ο αναγνώστης ας θυμάται: ο λόγος, η προσωπικότητα και οι πράξεις μπορούν να μετουσιωθούν σε σύμβολο. Όταν κάποιος γνωρίζει πώς να δομήσει σωστά αυτά τα στοιχεία, τότε δημιουργεί έναν "άνθρωπο-σύμβολο"

 

 ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

 

 ΥΓ 1.Η «Συμβολική Γραφή» που αναφέρετε είναι η μόνη γλώσσα που παραμένει άφθαρτη. Ενώ οι λέξεις αλλάζουν νόημα

ΤΕΧΝΙΚΗ - ΕΡΕΥΝΑΣ- ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

 

 

 

 Μπορεί κανείς να εξαπατήσει ακόμα και έξυπνους ανθρώπους, —σε βαθμό που να πανηγυρίζουν για την ίδια τους την καταδίκη. Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ, είναι «σχολεία» ιδεών με την ευρύτερη έννοια. Όλα τα κέντρα που μεταδίδουν πληροφορίες είναι «σχολεία». Για την κατασκευή πραγμάτων χρησιμοποιούνται νοητές «σκανδάλες» [ενεργοποιητές/εναύσματα], που λειτουργούν είτε υπέρ είτε εναντίον του ανθρώπου, ανάλογα τον χρήστη! Οι πράξεις μας εξαρτώνται από αυτά που ξέρουμε. Ακόμη και οι συνήθειες δημιουργούνται ως έναν βαθμό από πληροφορίες. Συνήθως, λειτουργούμε με τις γνώσεις που έχουμε —αν δεν μας επηρεάσουν ή ελέγχουμε τα ένστικτα! Ο σκοπός διαμορφώνει το «εργαλείο». Δεν υπάρχει εργαλείο χωρίς σκοπό. Και αυτό είναι κλειδί γνώσης! Όσο συχνότερα κάνουμε πράξεις χωρίς να ξέρουμε τους λόγους, τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματά τους, τόσο συχνότερα γινόμαστε οι ίδιοι λόγος, προϋπόθεση και αποτέλεσμα των πράξεων άλλων. Ένας πονηρός τρόπος να κρύψει κανείς την αλήθεια είναι να μιλάει πολύ κι ακατανόητα· αυτούς, να τους κοιτάτε πάντα ύποπτα! Η απόδειξη ότι θεωρούν πολύ σημαντική αυτή τη θέση, είναι το γεγονός ότι όλοι μας την έχουμε σφηνώσει για τα καλά στο μυαλό μας. Ο καθένας μας ξέρει την πρόταση: «Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στον Νόμο…»: ψάξτε γύρω σας· και θα δείτε φίλε αναγνώστη αν ισχύει! Το κακό είναι ότι πραγματικά αποφαινόμαστε σύμφωνα με τον Νόμο. Οι νόμοι φτιάχνονται, όμως, από κάποιους. Κανείς δεν φτιάχνει έναν νόμο που να στρέφεται εναντίον του. Οι κυρίαρχοι δεν θα ήταν κυρίαρχοι αν δεν κυριαρχούσαν και στα μυαλά! Είναι ευτυχισμένος για τα πλούτη του κάποιος, κι ας μην έχει κανένα όφελος από αυτά. Ο εγκέφαλός του είναι ο εγκέφαλος ενός υποτακτικού, τίποτα περισσότερο! Όταν καταρτίζει κανείς ένα πρόγραμμα διδασκαλίας, οι δυνατότητες επιλογής είναι άπειρες. Όποιος διαμορφώνει ένα πρόγραμμα διδασκαλίας πρέπει να διαλέξει: άρα καταργεί επιλογές, εκτός κι αν δεν κλειστείς στον κύκλο της γνώσης αυτής. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ, ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ! Αν ορίζουμε εμείς οι ίδιοι το πώς ζούμε, τότε γιατί άραγε δεν είμαστε ικανοποιημένοι!

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑΣ -Ψ.Ε.Π-ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.

 

 

 Κάνοντας χρήση της τεχνικής της
διγλωσσίας, στην πολιτική,στις
επιχειρήσεις, στην διαπραγμάτευση και
αλλού.

Η διγλωσσία είναι η χρήση δύο ή περισσότερων γλωσσών ή γλωσσικών ποικιλιών
από ένα άτομο ή μια κοινότητα, ανάλογα με την κοινωνική κατάσταση. Η "τέχνη" της
διγλωσσίας δεν προκαλεί σύγχυση, όπως συχνά πιστεύεται, αλλά αντίθετα, προσφέρει
γνωστικά οφέλη, ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Είναι μια κατάσταση όπου, σε μια
δεδομένη κοινωνία, υπάρχουν δύο (συχνά) στενά συνδεδεμένες γλώσσες, μια υψηλού
γοήτρου, που χρησιμοποιείται γενικά από την κυβέρνηση, τους επίσημους εκπροσώπους
καθώς και διάφορα μέσα, και μια χαμηλού γοήτρου, η οποία είναι -μερικές φορές
προφορική-ιδιωματική γλώσσα. Η γλώσσα υψηλού γοήτρου τείνει να είναι τυποποιημένη,
ενώ η χαμηλού γοήτρου απλή και πιο ασαφής όσον αφορά τη δομή και το συντακτικό
καθώς και πιο ανοικτή στο λεξιλόγιο. Η πολιτική ελευθερία και οι σχέσεις μεταξύ
κρατών μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ή την υποστήριξη της
διγλωσσίας. Η Πολιτική Διγλωσσίας ή Dog Whistle, είναι η χρήση κωδικοποιημένης ή
υπονοούμενης γλώσσας σε πολιτικά μηνύματα για την απόκτηση υποστήριξης από μια
συγκεκριμένη ομάδα χωρίς να προκαλείται αντεπίθεση. Είναι ακόμα ένα εργαλείο που
χρησιμοποιείται στον ευρύτερο κουλτουροπόλεμο. Η αγγλική έννοια πήρε το όνομά της
από τη σφυρίχτρα σκύλων, η οποία είναι ακουστή από τους σκύλους αλλά όχι από τους
ανθρώπους. Παίζεται εδώ και αιώνες το παγκόσμιο πολιτικό παιχνίδι μέσω της γλώσσας,
οι γλωσσικές πολιτικές διαμορφώνουν συλλογικά πεπρωμένα λαών ανά τον κόσμο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει σκέψεις, να διαμορφώσει ιδεολογίες και να
κινητοποιήσει ομάδες ανθρώπων για συγκεκριμένους σκοπούς. Η χρήση της γλώσσας
μπορεί να είναι τόσο δημιουργική, όσο και καταστροφική, ανάλογα με την πρόθεση του
χρήστη. Η γλώσσα είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο για κάθε άτομο καθώς συμβάλλει στην
επικοινωνία, αλλά και στη βελτίωση σε ποικίλους τομείς της .. η ερμηνευτική δυναμική των
προτάσεων που διατυπώνονται και από τις δύο πλευρές στο πλαίσιο των σχετικών
διαβουλεύσεων αποκτά το πάνω χέρι σε σχέση προς τη μηχανιστική συγκρότηση. Κείμενα
των διαπραγματεύσεων είναι ασαφή και πάσχουν από νοηματική απροσδιοριστία. Όσοι
υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη ανήκουν σε μια γλωσσική σχολή σύμφωνα με την οποία η
γλώσσα και η πραγματικότητα αποτελούν δύο επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι το νόημα των
προτάσεων που διατυπώνονται από τις δύο πλευρές δεν είναι δεδομένο, δεν είναι
σταθερό, δεν είναι αυτονόητο. Είναι πάντοτε υπό κατασκευή και υπό ερμηνεία. Εδώ
βρίσκεται το ενδιαφέρον: μια μικρή λέξη αποκαλύπτει έναν μεγάλο μηχανισμό. Η γλώσσα
δεν είναι ποτέ ουδέτερη, είναι εργαλείο πολιτικής. Η πολιτική του σήμερα
παίζεται και στις λέξεις, πχ στο δόγμα -μπορεί κανείς σχεδόν να μην έχει
επίγνωση του τι λέει, όπως όταν λέει το ‘Κύριε ελέησον’ στην εκκλησία. Αυτή η κατάσταση
μειωμένης επίγνωσης, αν όχι απαραίτητη, είναι οπωσδήποτε ευνοϊκή για την πολιτική
συμμόρφωση. Το πομπώδες στυλ είναι κι αυτό ένα είδος ευφημισμού. Ένας σωρός από
μακροσκελείς λέξεις πέφτει πάνω στα γεγονότα σαν μαλακό χιόνι που θολώνει το περίγραμμα και συγκαλύπτει τις λεπτομέρειες.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ. 

 

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

 

Η απόλυτη τεχνική προπαγάνδας και τεχνικών δύναμης, σε σχέση με την πολιτική, δες, πως λειτουργά ένας πολιτικός φίλε αναγνώστη. Η τεχνική είναι ,στις συμβουλές στον γραμματικό.

 

 

ΦΥΤΕΥΩΝΤΑΣ ΙΔΕΕΣ ΜΕΣΩ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

 

Η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως… Η επανάληψη προσδίδει σε ένα οποιοδήποτε έργο ή μια ιδέα, ενότητα, συνοχή και έμφαση, δημιουργεί όμως συχνά μονοτονία και έλλειψη ενδιαφέροντος. Γι’ αυτό, η επανάληψη πρέπει να γίνεται προσεκτικά, με αντιμεταθέσεις και εναλλαγές. Μια σωστή τέχνη της επανάληψης έχει κανόνες όπως το να είναι κατανοητή η δομή επανάληψης, να διασαφηνίζεται η διαφορά επανάληψης γνωστού και άγνωστου πλήθους επαναλήψεων, να έχει την ιδιότητα να αποσπούνται οι λογικές προτάσεις από την δομή επανάληψης της καθημερινότητας και να προσδιορίζεται η αλήθεια ή το ψεύδος της. Φανταστείτε λοιπόν, μια ιδέα που θέλετε να προβάλετε και να αποτυπωθεί στο κοινό πχ,σε ένα κείμενο. Το κείμενο θα υπάρχει με την μορφή της επανάληψης σε διαφόρους χώρους της πραγματικότητας πχ, πόλη, τηλεόραση, διαφήμιση. Ανεξάρτητα με το ότι μοιάζει αποδοτικό, το να διαβάζει το ίδιο υλικό ο δεκτής συνεχόμενα δεν προσφέρει κάποιο μακροπρόθεσμο όφελος. Με πολύ μικρά διαστήματα ανάμεσα στις επαναλήψεις, ο εγκέφαλος “βαριέται” και αγνοεί την πληροφορία, μιας και δεν χρειάζεται να προσπαθήσει να τη θυμηθεί. Η λύση; Αν βρεθεί ξανά ένα κομμάτι γνώσης, αρκετό καιρό μετά που το έμαθες αρχικά, αλλά πριν χρειαστεί να το ξαναμάθεις από το μηδέν, η διατήρηση σου θα ενισχυθεί θεαματικά. Για να πετύχεις μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, χρειάζεται να κάνεις επανάληψη σε αυξανόμενα διαστήματα, κοινώς να αφήνεις ένα εύλογο διάστημα της μιας επανάληψης από την άλλη. Αν αφήσεις πολύ καιρό ανάμεσα στις επαναλήψεις, θα είναι σαν να αρχίζεις από την αρχή. Η νοητική διατήρηση θα έχει επαναφερθεί στην αρχική κατάσταση της επαφής με την πληροφορία. Η επανάληψη σε αυξανόμενα διαστήματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά και διαφορετικά αντικείμενα. Είναι ένα σύστημα που δουλεύει λόγω του τρόπου λειτουργίας των εγκεφάλων μας, ανεξάρτητα με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Σε πολύ περίπλοκες ιδέες ή θεωρίες για παράδειγμα όπως προχωρημένα μαθηματικά,  η επανάληψη σε αυξανόμενα διαστήματα μπορεί να εφαρμοστεί, αλλά πρώτα πρέπει να υποδιαιρέσεις το αντικείμενο σε μικρότερα και πιο συγκεκριμένα κομμάτια. Αυτά μπορείς στη συνέχεια να τα μάθεις και να τα απομνημονεύσεις χρησιμοποιώντας επανάληψη σε αυξανόμενα διαστήματα. Η επανάληψη σε αυξανόμενα διαστήματα είναι ο σωστός τρόπος για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση, και θα πρέπει να την χρησιμοποιείς όποτε είναι δυνατό. Τα διαχρονικά έργα ή θεωρίες ή ιδέες διαθέτουν την ικανότητα να είναι διαρκώς επίκαιρα μέσω του παραπάνω τρόπου. Διότι μπορεί οι εποχές να διαφοροποιούνται, αλλά τα ανθρώπινα πάθη αλλά και οι τρόποι σύλληψης της πραγματικότητας γύρω μας παραμένουν πάντα τα ίδια σε πολλά σημεία! Το σχήμα της επαναλήψεως, από ένα σημείο κι ύστερα, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και στα θεολογικά γράμματα, όπως η θεολογική μαρτυρία των Καππαδοκών, του Μαξίμου και των άλλων Πατέρων της Εκκλησίας. Ο Μάξιμος όμως είχε σταθεί ξάστερα απέναντι στον μηχανισμό της επαναλήψεως υποστηρίζοντας, πως δεν ήταν κάτι περισσότερο ο ίδιος από ερανιστής. Φυσικά η επανάληψη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εικονογραφία! Όταν γραμμές, σχήματα, χρώματα, υφές, τόνοι ακόμα και ανθρώπινες φιγούρες επαναλαμβάνονται μέσα στο καρέ με τακτική σειρά ή αλληλουχία, τότε δημιουργείται ένα μοτίβο. Η επανάληψη δημιουργεί ένα σταθερό ρυθμό μέσα στην εικόνα που το ανθρώπινο μάτι δέχεται πάντα θετικά. Αυτό ηρεμεί τον θεατή και τον κάνει να νιώθει οικεία με την εικόνα μας. Βέβαια, αν δεν παίξουμε σωστά  τα πράγματα θα έχουν άλλες προεκτάσεις κατάστασης! Φυσικά και μπορώ να το αναλύσω και να προεκτείνω την τεχνική σε χώρους όπως η διαφήμιση,  η πολιτική του επιχειρηματικού τομέα, τα ΜΜΕ κλπ., όμως ο στόχο μου δεν είναι να δίνω δωρεάν τεχνικές δύναμης χωρίς το κόστος που απαιτεί η κατανόηση τους. Στόχος αυτού του κείμενου, είναι να αποτελέσει μια νοητική ψηφίδα που θα λειτουργήσει όπως πρέπει, όταν πρέπει .

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΤΗΤΑ

 

Στόχος κάθε σοβαρής επιθετικής κίνησης, είναι να αλλάξεις την
δομή ή και το ζωτικό χώρο του εχθρού. Κάπως έτσι αναγκάζεις
τον εχθρό σου να αντιδράσει με τα δικά σου θέλω και φυσικά
αυτό είναι μια τακτική που δεν βάζεις όλο το στρατό σου να
επιτεθεί, αλλά κάποιες μονότητες! Φυσικά, όσα γράφω είναι
για μένα πεπερασμένες τεχνικές ή έχω μεταβεί στο επίπεδο 3
και όχι στο 1 που αναφέρω, όποτε τυχών αντίπαλοι μην
ξερογλύφεστε! Άλλωστε, γράφω κυρίως για άτομα που
λειτουργούν όπως εγώ, ως μέρη της αγέλης αλλά χωρίς να
ξεχνάνε τους κανόνες της μονότητας ή τις ιδιότητες της ή την
δύναμη του ενός! Οι τεχνικές είναι απλές γιατί κάθε απλό είναι
και πρακτικό. Ως στρατηγική, οι άνθρωποι που λειτουργούν με
τους κανόνες της μονότητας, ακόμα και αν συμμετέχουν σε μια
αγέλη, γνωρίζουν ότι η αντίληψη των γύρω τους, καθορίζεται
κυρίως από τις αντιλήψεις της ομάδας. Στο αν πράττουν λάθος
ή όχι, απαντώ ότι μόνο τα σκουλήκια δεν κάνουν λάθη και για
τον λόγο αυτόν σέρνονται. Γιατί έχω ξεκινήσει να σας τα λέω
όλα αυτά; Μα γιατί σύνηθες είναι να μην βλέπεις αυτό το
όποιο δεν γνωρίζεις - ίσως για τον λόγο αυτό η γνώση είναι
δύναμη. Φυσικά, εκτός αυτού ,δύναμη είναι και το να πράττεις
πράγματα, μόνο οι νεκροί μένουν ακίνητοι στην ζωή. Ο
άνθρωπος που λειτουργεί με την στρατηγική της μονότητας,
γνωρίζει ότι πρέπει να δρα εκεί που οι άλλοι δεν δρουν! Ζω,
σημαίνει παρατηρώ, αναλύω! Έτσι όταν φτάσεις απέναντι σε
έναν εχθρό, θα έχεις τα μάτια να τον παρατηρήσεις και να τον
αναλύσεις με ευκολία. Και φυσικά να θυμάσαι ότι, αυτοί που
θα το βάλουν στα πόδια σε στιγμή κρίσης, είναι πάντα
κατώτεροι και δικοί σου και των περιστάσεων, όποτε μη
χολοσκάς και ασχολείσαι. Να έχεις την υπομονή του
σκαθαριού, θα έλεγα! Άλλωστε, η ιστορία γράφεται από άτομα
μονότητες και δυνατούς, όχι από τους δειλούς και όχι από

συλλογικότητες. Θυμάται κάνεις όλους όσους πολέμησαν
δίπλα σε έναν αρχηγό; Όχι, τον αρχηγό μιας νίκης τον
θυμούνται όλοι φίλοι μου! Εκπαίδευσε λοιπόν τον εαυτό σου
να λειτουργεί ως μονότητα και ακόμα και αν συμμετέχεις σε
ομάδες, δεν θα λειτουργείς με τους κανόνες του όχλου
στερώντας σου τα όπλα που έχεις μάθει ως άτομο!

 

 ΥΓ.Στην κορύφη στέκεις πάντα μόνος!

 

 

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

 

ΟΜΑΔΕΣ ΔΥΚΤΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΤΗΤΑ

 

 

 Πολλές φορές είμαι αναγκασμένος να δράσω υπό από την διάταξη μιας ομάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δρω ή μάχομαι κάτω από τους κανόνες του κοπαδιού και της αγέλης. Ίσως γιατί πολλές φορές έχω επιβιώσει, ενώ η αγέλη όχι καθώς έχει νικηθεί από τους κανόνες της πραγματικότητας. Και αυτό γιατί πριν κάνω κάτι, πάντα μετρώ το αντίκτυπο, όχι μόνο σε συμβατό επίπεδο αλλά και άλλου! Ο λόγος που δρω έτσι, είναι γιατί όπως υποστηρίζει άλλωστε και η ψυχολογία – οι άνθρωποι σε ομάδες κοιτούν ο καθένας ξεχωριστά να ξεχωρίσουν, αγνοώντας τον κίνδυνο. Φυσικά και ο καθένας πάει σε μια τέτοια κατάσταση να κάνει τον ήρωα αλλά γίνεται ακόμα ένα κοτόπουλο προς σούβλισμα! Οι αληθινοί ήρωες σίγουρα δεν ήταν αδαείς, ίσως έτσι να φαίνονται αλλά διακατέχονταν από πονηρία και μη βιασύνη ή βιάζονταν μόνο κατά την απειλητική μάχη! Μια ομάδα έχει τον συνηθισμένο τρόπο να επιτίθεται με τους ίδιους συμβατικούς τρόπους! Ένας άνθρωπος που λειτουργεί με την μεταφυσική πολεμική, δρα ταυτόχρονα και συμβατά και μη συμβατά, ακόμα και μέσα σε ομάδες. Αυτό τον κάνει να επιβιώνει εκεί που η συνήθης ομάδα δεν επιβιώνει! Φυσικά και τα δίκτυα ανθρώπων αυξάνουν το προσωπικό και ατομικό ταλέντο, αρκεί να μην συλλέγεις από το δίκτυο τα πάντα και να επιλέγεις με ποιους και με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιήσεις το δίκτυο αυτό ή και ποιοι θα γίνουν μέρος και θα συνδεθούν με το προσωπικό σου δίκτυο. Να θυμάσαι φιλέ αναγνώστη, τόσο στην ζωή όσο και όταν λειτουργείς μέσα σε ομάδες, ο στρατηγός σου είναι πρώτα το μυαλό σου. Ο νους σου είναι τόσο πομπός εκπομπής όσο και δέκτης καταστάσεων -  επέλεξε τι εκπέμπεις στο δίκτυο της ομάδας δράσης αλλά και το τι θα δεχτείς. Μπορεί αυτό που θα δεχτείς, αν δεν γνωρίζεις να φιλτράρεις, να σε θέσει κυριολεκτικά εκτός μάχης και αυτό να μην στο κάνει ο αντίπαλος εχθρός της ομάδας, αλλά να πέσεις μόνος σου εκ των έσω!

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΕΓΜΑΤΑ

 

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΕΓΜΑΤΑ 

 

Υπάρχουν πολύ τρόποι να πολεμήσεις! Άλλωστε, ο κόσμος γύρω μας είναι ένα πολυεπίπεδο πεδίο μάχης. Δεν είναι καθόλου αστείο, ακόμα και αυτό που λέγανε οι σοφοί του μεσαίωνα ότι ακόμα και ο έρωτας είναι ένας είδος πολέμου! Και σε αυτό το πεδίο μάχης κάποιοι έχουμε όπλα, ή τρόπους οπτικής, που η συνήθης ανθρωπότητα δεν έχει. Όχι γιατί είναι ανίκανη, όχι γιατί δεν έχει τις προδιαγραφές αλλά γιατί έχει γίνει ένας κοσμικός τεμπέλης  και περιμένει τα πάντα από τους θεούς της! Διότι αν δεν δεχτεί το σοκ, δεν ξεφεύγει από τα βαλτωμένα νερά! Ο γραφών όμως πάντα λειτουργούσε και έκανε αυτό που θεωρούσαν οι εχθροί του ότι δεν θα κάνει! Και φυσικά δεν κάνω τίποτα τυχαία στην ζωή μου, ακριβώς γιατί θεωρώ ότι ο εχθρός πρέπει πάντα να εστιάζει άλλου! Κάποτε μάλιστα μια συνεργάτιδα μου μου είπε για έναν εχθρό μου, “θεωρεί ότι είσαι λίγος”. Γέλασα και απάντησα “ωραία, ο εχθρός πρέπει να καταλάβει το στιλέτο όταν ήδη τον έχει πληγώσει”. Πολλές φόρες έχω, από απλά πράγματα και κινήσεις, κυριολεκτικά ξεβρακώσει αντιπάλους, για παράδειγμα, αρκεί να δεις με ορισμένο τρόπο τις φωτογραφίες του για να κατανοήσεις ποιος είναι. Ακόμα και το τι θέλει να βγάλει προς τα έξω. Απλά από μια φωτογραφία σας κύριοι……!  Κατεβαίνουν τα πέπλα στα μάτια πολεμιστών του είδους μου! Κοιτώντας απλώς το περιβάλλον του, μπορείς να κρίνεις τον αντίπαλο, από τις αδυναμίες του ως τα όπλα του. Μην ξεχνάτε ότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, το περιβάλλον μας επισκιάζει! Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και η κοντινοί μου συνεργάτες γνωρίζουν μόνο κρίκους πραγμάτων που έκανα εδώ και χρόνια, όχι ολόκληρη την αλυσίδα! Αν κάποιος λειτουργεί στον βαλτό του ή θα τον προσπεράσω ή θα τον απομακρύνω ή θα τον έχω σε απόσταση, δεν έχω καμία διάθεση να πιαστώ στο πλέγμα της βαλτώδης πραγματικότητας που δημιουργεί γύρω του και να γίνω μέρος της! Ωστόσο, πολλές φορές έχω αφήσει βαλτώδεις συνεργάτες μου να προσεγγιστούν από υποψήφιους κατασκόπους - εχθρούς και να τους πάρουν με το μέρος τους. Αλήθεια κύριοι, νομίζετε πως νικήσατε; Κάθε άλλο, ο πρώην συνεργάτης που θεωρήσατε ότι κερδίσατε μπήκε στο πλέγμα της πραγματικότητα σας, με όλο το βαλτώδες δίκτυο του και σας έμπλεξε στην θάλασσα του βούρκου του. Φυσικά, πολύ αργότερα οι εχθροί κατανοούν ότι ο ένας προδότης εξουδετέρωνε τον άλλον και όλοι μαζί κολυμπούν στα λασπόνερα! Βλέπετε, ξέρω να παίζω με τους κανόνες της πραγματικότητας με τέτοιες κινήσεις που ακόμα και κάμερα στην πλάτη να μου είχατε, πάλι χαμένοι θα ήσασταν. Αυτές είναι κινήσεις μεταφυσικής πολεμικής πάνω στο πλέγμα της πραγματικότητας, που το συμβατά μάτια δεν θα κατανοήσουν ποτέ σε έμενα! Αφήνοντας τον εχθρό σου να πάρει το λάθος πιόνι για δικό του στην δική του πλευρά, λειτουργεί σαν ιός και φυσικά το ίδιο το πιόνι δεν χρειάζεται να γνωρίζει, δεν χρειάζεται καν να σου δώσει στοιχεία για τον αντίπαλο. Όσο για τον δικό σου πιόνι που άλλαξε παράταξη, χάχα, όσοι με γνωρίζουν από τα 19 μου χρόνια και στην στρατεύσιμη θητεία μου, γνωρίζουν πλέον την από χρόνια ατάκα μου, “μόνος μου γεννιέμαι και μόνος μου πεθαίνω”. Αυτό σημαίνει πολλά, όπως ότι ακόμα και ανάμεσα στους στενούς μου κύκλους και συνεργάτες, το πώς σκέφτομαι, το πώς δρω, το τι κάνω ουσιαστικά μπορεί να το κατανοήσω μόνο εγώ! Άλλωστε, ακόμα και δίπλα μου να ήταν κάποιος 24 ώρες το 24ωρο, αυτό που θα έβλεπε θα ήταν την κλοπή ή την αλλαγή στρατοπέδου ενός συνεργάτη και όχι το πώς λειτούργησα εγώ στο πλέγμα της πραγματικότητας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ! Όσο για τους αντίπαλους που θεώρησαν ότι κατάφεραν κάτι, παίρνοντας ένα πιόνι, μπορούν να δουν το πώς κατέρρευσε η πραγματικότητα τους μετέπειτα και έχουν τα επιμελέστατα περαστικά μου!

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

 

ΚΑΘΕ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ!

 

Όλη η ιστορία αποτελεί ένα μνημείο ανθρώπινης καταστροφικότητας, μονομαχίας, στρατηγικών και πολέμου. Όμως, όπως λέει το αρχαίο ρητό “Πόλεμος, πατήρ πάντων”. Πάντα θα αποκαλύπτουμε τον εαυτό μας, τις δυνάμεις του και τις ικανότητες του κάτω από συνθήκες πίεσης, είτε αυτές είναι διαμάχες, είτε αυτέςεπέρχονται υπό στρατηγικές πολέμου. Η φύση και η πραγματικότητα αλλά και η ανθρώπινη ιστορία έχουν επιδείξει ότι ζούμε σε περιβάλλον στο οποίο προάγεται πάντα η επίδειξη δύναμης και ισχύος. Στην κοινωνία αλλά και στην φύση, πάντα επικρατεί ο ισχυρός. Η ιδανική κατάσταση σε αυτό, είναι ο ισχυρός να κερδίζει χωρίς καν να χρειαστεί να μάχεται. Και αν αυτός αποφασίσει να δώσει τη μάχη, να επιλέγει τον τόπο και τον χώρο της διεξαγωγής της. Ο αναγνώστης ας θυμάται ότι καμία μάχη δεν είναι ποτέ ίδια με την μιαν άλλη. Και αυτό διότι, τόσο η φύση του περιβάλλοντος όσο και του ανθρώπου, διακατέχεται από πολυπλοκότητα. Ένα μεγάλος λάθος πολλών στρατών ακόμα και μεγάλων στρατηγών, είναι ότι διατήρησαν μοτίβα στρατηγικών, παλαιότερες επιτυχημένες τεχνικές πολέμου ή στρατηγικής, η οποίες επιλέχτηκαν στο σήμερα ακριβώς επειδή είχαν επιτυχία στο χθες. Πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε ημέρα είναι ένα νέο πεδίο μάχης, με καινούριες συνθήκες, άρα απαιτεί και νέες λύσεις και στρατηγικές. Όποιος δεν εξελίσσεται συνεχώς στην στρατηγική και στον πόλεμο, έχει ως δεδομένο την ήττα.

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ