Η σαλαμοποίηση στην προπαγάνδα είναι μια τακτική «διαίρει και βασίλευε» που χρησιμοποιείται για να εξουδετερωθεί η αντιπολίτευση σταδιακά, «φέτα-φέτα». Η προπαγάνδα εφαρμόζεται σε μικρές, σταδιακές δόσεις, χωρίς να προκαλείται μαζική αντίδραση. Εκείνος που την βάφτισε έτσι, είναι ο Μ. Ράκοσι, κομμουνιστής δικτάτορας της Ουγγαρίας ως το 1956. Λέγοντας «τακτική του σαλαμιού» ο Ράκοσι εννοεί ότι, όπως δεν είναι δυνατόν να καταπιεί κανείς ολόκληρο το μπαστούνι του σαλαμιού, έτσι ακριβώς δεν είναι δυνατόν και να εξοντώσει κανείς με μιας όλους μαζί τους εχθρούς του και να πετύχει με μια και μόνη εξόρμηση, όλους τους σκοπούς του. Θα τους φάμε στο τέλος όλους, αλλά έναν έναν, τον έναν ύστερα από τον άλλον. Θα επιβάλλουμε την άποψη μας και τη θέση μας, αλλά σιγά σιγά, κατακτώντας το έδαφος βήμα προς βήμα, με μια όχι εντυπωσιακή, αλλά σοφά σχεδιασμένη και σταθερή πορεία. Ο όρος που χρησιμοποίησε ο Ράκοσι «Τακτική του Σαλαμιού» καθιερώθηκε παγκοσμίως και πέρασε στο διεθνές λεξιλόγιο του Κομμουνισμού. Η σαλαμοποίηση ή τακτική του σαλαμιού είναι μια, διαίρει και βασίλευε, διαδικασία με απειλές και συμμαχίες που χρησιμοποιούνται για να υπερνικήθει ή ακόμα και να εξαλειφθεί η αντιπολίτευση,'φέτα-φέτα', μέχρι που αντιλαμβάνεται κανείς (πλέον πολύ αργά) ότι χάθηκε στο σύνολό της, και κυρίως χωρίς να προκαλεί τις διαμαρτυρίες των άλλων 'φετών' ή της κοινής γνώμης». Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως τόσο στην πολιτική όσο και στη Διπλωματία, αναδεικνύοντας μία πρακτική που έχει στόχο μέσω τετελεσμένων «χαμηλού προφίλ» να αποκομισθούν οφέλη που δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν με ενέργειες «υψηλού προφίλ», να μεγιστοποιήσουμε το λαβείν και να ελαχιστοποιήσουμε το δούναι. Η μέθοδος της σαλαμοποίησης εφαρμόζεται και στις διαπραγματεύσεις, όπως και στις επιχειρήσεις, στην πολιτική και αλλού.
