Τα Μ.Μ.Ε. αποτελούνται από πολλά μέσα (τηλεόραση, τύπος, ραδιόφωνο), τα οποία στοχεύουν στην ενημέρωση μίας «μάζας». Αυτή η μάζα είναι οι πολίτες της κάθε χώρας, της κάθε πόλης και χωριού που επιθυμούν να ενημερώνονται για το τι συμβαίνει στην χώρα όπου ζουν, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Η προπαγάνδα ορίζεται ως η σκόπιμη, συστηματική προσπάθεια διαμόρφωσης των αντιλήψεων και χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και δράσης, διότι ταυτόχρονα το μόνο που σου ζητάει είναι η απόλυτη προσοχή σου σε αυτήν, για παράδειγμα την κλασσική φράση των παρουσιαστών πριν τις διαφημίσεις «Μην αλλάξετε κανάλι γιατί θα είμαστε εδώ και μετά τις διαφημίσεις με ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα», καθώς και την επίτευξη μιας απόκρισης που προωθεί την επιθυμητή πρόθεση του προπαγανδιστή.
Το γεγονός ότι ένα άτομο, το οποίο παρακολουθεί ειδήσεις, βρίσκεται στα πρόθυρα κατάθλιψης δεν είναι καθόλου τυχαίο. Παρακολουθώντας μόνο τα αρνητικά γεγονότα που συμβαίνουν παγκοσμίως, σου προκαλούνται αρνητικά συναισθήματα, πχ η κρατική ραδιοτηλεόραση η οποία σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, αναζητεί υλικό στα δεξιά κανάλια των ΗΠΑ καθώς και στην κινεζική τηλεόραση ώστε να διαμορφώσει ένα αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσία κερδίζει τον πόλεμο.
Η Προπαγάνδα έχει συγκεκριμένη στρατηγική: Σκοπό, Στόχο (ποιο κοινό θέλει να επηρεάσει και πότε), Μέθοδο, Μήνυμα, Μέσο Διάδοσης, Πληροφόρηση, Ανάδραση, και, οπωσδήποτε, ικανότητα εκμετάλλευσης και προσαρμογής (ευελιξία ή/και ικανότητα ταχείας αλλαγής). Τα στατιστικά στοιχεία, επίσης, που δεν μπορούν να ελεγχθούν εύκολα, αποτελούν ένα από τα προπαγανδιστικά εργαλεία στους διεθνείς οργανισμούς. Η προπαγάνδα και η συστηματική παραπληροφόρηση ήταν και παραμένει το ισχυρό στο δρόμο για την κατάκτηση της εξουσίας. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα πως η μισητή τρόικα μετονομάστηκε σε «θεσμούς» και το νέο μνημόνιο- το σκληρότερο- ξαφνικά έγινε «πρόγραμμα». Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα. Ο δημοσιογράφος δεν είναι βεβαίως ιστορικός, αλλά οφείλει εκ των πραγμάτων να αποτυπώσει και να μεταδώσει στο κοινό με το λόγο και την εικόνα τι συμβαίνει, την ώρα που συμβαίνει.
Τα ρεπορτάζ από εμπόλεμες ζώνες είναι η πρώτη απόπειρα καταγραφής της ιστορίας σε πραγματικό χρόνο. Και, όπως έλεγε ο Robert McNamara,
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
